Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2021

 Ο Θεόφιλος συνεχίζει το μοναχικό ταξίδι του...!

10 Σεπτεμβρίου στις 21.00, στο Κέντρο Μελέτης Χορού “Ισιδώρας Ντάνκαν” (Βύρωνας, Χρυσάφης 34). Στην εκδήλωση συγκεντρώνονται τρόφιμα για την ενίσχυση των Κοινωνικών Δομών του Δήμου.

17 Σεπτεμβρίου στις 21.00 «Επικάλυψη του Ποταμού Ιλισσού» (Φιλαρέτου και Παναγή Τσαλδάρη, Καλλιθέα).

19 Σεπτεμβρίου στις 20:30, "Galerie Δημιουργών"

Χελιδονούς 28, Νέα Κηφισιά. Πληροφορίες - Κρατήσεις: 210 6251732

23 Σεπτεμβρίου στις 21.00, στο Δημοτικό Στάδιο Άγιου Δημήτριου (Θεομήτορος & Χανίων) σε συνεργασία με τον Παλλεσβιακό Σύλλογο Αγίου Δημητρίου.

7 Οκτωβρίου στις 20:30, στο Άλσος Νέας Σμύρνης στις «Ιωνικές Γιορτές» που διοργανώνει ο δήμος και την ημέρα που είναι αφιερωμένη στη Λέσβο και στο Μορφωτικό σύλλογο Ανεμωτισίων.

'Όλες οι παραστάσεις τελούν υπό την αιγίδα της Ομοσπονδίας Λεσβιακών Συλλόγων Αττικής (ΟΛΣΑ).

Ο Θεόφιλος επιστρέφει, χάρη στον Θοδωρή Προκοπίου

Ο Θεόφιλος «ξαναζωντάνεψε» στις 7 Σεπτεμβρίου, με την παράσταση του Θοδωρή Προκοπίου (μία από τις πολλές της φετινής καλοκαιρινής περιόδου) στο κατώφλι του σπιτιού όπου έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του, στο πλαίσιο εκδηλώσεων που διοργάνωσε το «Σπίτι του Θεόφιλου», με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 20 χρόνων από την ίδρυση του πολιτιστικού ομίλου «Στέγη Θεοφίλου».

Νωρίτερα, στις 20 Αυγούστου στο Δημοτικό σχολείο της Ανεμώτιας στο πλαίσια της 5ης Γιορτής Αμπελουργίας, στις πλαγιές του ηφαιστείου, στη δυτική Λέσβου, ο Θεόφιλος βρήκε και πάλι τον αργό βηματισμό του, πάτησε και πάλι το χώμα της πατρίδας του, ανάμεσα σε μέρη πλημμυρισμένα από τη μυρωδιά της ελιάς, της πέτρας και του αμπελιού, μα πάνω απ’ όλα από τη δική του παρουσία που δε χάθηκε πότε…

Μέσα από το υπέροχο κείμενο του Θανάση Σκρουμπέλου και κυρίως την καθηλωτική ερμηνεία του Θοδωρή Προκοπίου, συνομίλησε και πάλι με τον πατέρα του, τη μάνα του, τους συντοπίτες του, τη Σμυρνιά Αθηνά, τη μεγάλη του αγάπη…

Συνομίλησε με τη Μυτιλήνη, τον Βόλο και τη Σμύρνη, τα μέρη που έζησε και δημιούργησε, τις εικόνες που τον ενέπνευσαν ώστε να ζωγραφίσει «ήρωες ξανά, από τη γενιά των δράκων.» Μας θύμισε τη σημασία που έχει για τον άνθρωπο να ακολουθεί τα όνειρα του, όποιο κι αν είναι το κόστος…Και για τον λαϊκό ζωγράφο μας Θεόφιλο δεν ήταν και μικρό το κόστος.

Για χρόνια ήταν στον τόπο του ο ζερβοχέρης, ο αλαφροΐσκιωτος, το ορφανό που όλοι λυπόνταν, αλλά απέφευγαν...ένας «εξόριστος» στην ψυχή. Αυτά που έβλεπε δεν τα έβλεπαν οι άλλοι.

Μας έδειξε το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε και σήμερα. Το δρόμο που χάραξε ο ίδιος και ο Γιαννούλης Χαλεπάς που είναι για την Ελλάδα δυο μορφές της τέχνης συνδεδεμένες τόσο με τη λαϊκή ψυχή και ιδιοσυγκρασία, όσο και με το μεγαλείο του πολιτισμού. Το δρόμο που άνοιξαν για να είμαστε αυτό που είμαστε: χώμα ελληνικό και πνεύμα του απείρου και του πολιτισμού που ξεπηδά και αναδύεται μέσα από το λαό, την παραδοσιακή τεχνική, τις ομορφιές του ελληνικού τοπίου και την ιστορία του.

Η ερμηνεία του Θοδωρή Προκοπίου είναι τόσο μελετημένη και σωστά καθοδηγημένη από τον σκηνοθέτη Νίκο Βερλέκη! Τα χρόνια της εμπειρίας και η πορεία στο σανίδι αποδεικνύονται περίτρανα από την σοφή χρήση των τεχνικών του, την καθαρή λαλιά χωρίς τερτίπια, μα μόνο με αλήθεια…Ήταν στιγμές που νομίζαμε πως πράγματι έχει ξεπηδήσει από τις πύλες του Άδη ο Θεόφιλος…πως στέκει μπρος μας αληθινά με τη φουστανέλα του, τα πινέλα και το δισάκι του. Μοναδικός και υπέροχος μέσα στην απλότητα του.

Η μουσική μοναδικά επιλεγμένη από τον Δημήτρη Κοντογιάννη, μέσα από το ντόπιο ρεπερτόριο, έντυσε την παράσταση και τόνισε τα κρεσέντο της. Τα σκηνικά της Ανθής Σοφοκλέους δε θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά… Δύο πίνακες του Θεόφιλου και στο κέντρο μόνο η παρουσία του ίδιου…Απλότητα μέσα στο μεγαλείο. Η σκηνοθεσία φάνηκε να είναι μια μαγική ενορχήστρωση όλων όσων συμμετείχαν σε αυτό το εγχείρημα.

Η παράσταση “Θεόφιλος” δεν είναι μια ακόμη παράσταση. Είναι προσφορά στην τέχνη και στον πολιτισμό του τόπου μας, είναι προσφορά στο λαό μας μέσα από τον οποίο ξεπηδούν πάντα ήρωες από τη γενιά των δράκων…

 

Κατερίνα Φουντή, Θεατρολόγος- Καθηγήτρια Χορού